Iść, ciągle iść w stronę słońca C G
W stronę słońca aż po horyzontu kres a F C (FG)
Iść ciągle iść tak bez końca C G
Witać jeden przebudzony właśnie dzień a F C
Wciąż witać go, jak nadziei dobry znak E a F C
Z ufnością tą, z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak E a F D7 G (FG)
Iść ciągle być w tej podróży
Którą ludzie prozaicznie życiem zwą
Iść, ciągle iść jak najdłużej
Za plecami mieć nadciągającą noc
Z najprostszych słów swój poranny składać wiersz
W kolorach dwóch raz zobaczyć to co niewidzialne jest
Iść, ciągle iść, trafiać celnie
W zawianej piaskiem trawy ślad
Być sobą być niepodzielnie
Oczami dziecka mierzyć świat
Iść, ciągle iść w stronę słońca
W stronę słońca aż po horyzontu kres
Autor tekstu:
Andrzej Mogielnicki
Kompozytor:
Janusz Kruk
Rok wydania:
1981
Wykonanie oryginalne:
Dwa Plus Jeden
Covery:
Karolina Nowakowska, Studio Buffo, Joanna Trzepiecińska, Robert Janowski (2012), Stachursky, Amadeo, Tropic